Namibië wordt terecht ook wel het land van contrasten genoemd. De hoogste zandduinen ter wereld, de op twee na grootste canyon, de Etosha zoutpan, de groene Caprivi-strip en de kust met een rijk maritiem leven maken van dit land zoveel meer dan enkel een (half)woestijn. Met slechts 2 miljoen inwoners, en een oppervlakte zo groot als Frankrijk en Duitsland samen, is dit één van de dunst bevolkte landen ter wereld. Dezelfde bevolkingsdichtheid vertaald naar België zou een totaal inwoneraantal van zo’n 75.000 Belgen betekenen. Sinds de onafhankelijkheid van Zuid-Afrika in 1990 geniet Namibië, als één van de meest welvarende democratieën van Afrika, een naar onze mening verdiende interesse door het toerisme. Dat bij de bezoekers veel Duitsers zijn, mag niet verbazen: in deze voormalige Duitse kolonie wordt naast Engels, (Zuid-)Afrikaans en een veelvoud aan lokale talen immers ook nog steeds vaak Duits gesproken. Naast een minderheid van blanken, wordt Namibië bevolkt door tal van stammen zoals de Ovambo, Herero, Damara, San/Bosjesmannen, Nama, Baster, … .

De grote oppervlakte maakt wel dat u met behoorlijke dagafstanden moet rekening houden. Er is echter zo weinig verkeer, en zowel de geasfalteerde hoofdwegen als de secundaire gravel- en zandwegen bevinden zich in zo’n goede staat, dat rijden hier nooit als straf wordt ervaren. Uiteraard dragen hier ook de prachtige vergezichten en de blijvend fascinerende kleurschakeringen toe bij.

Afhankelijk van uw budget kunt u er ook voor opteren om een groot deel van Namibië te bekijken vanuit de lucht. Stel u voor: met uw eigen privécharter al dit natuurschoon bekijken van op (geringe) hoogte.

Windhoek, de hoofdstad van Namibië, ligt beschut tussen golvende heuvels. Het is de plaats waar Afrika en Europa, het moderne en het oude samenkomen. In de hoofdstraat staan de goed bewaard gebleven Duitse koloniale gebouwen in scherp contrast met moderne architectuurstijlen terwijl Hererovrouwen in traditionele Victoriaanse jurken zich vermengen met zakenlui.

De Kalahariwoestijn is de thuis van de San (Bosjesmannen). Typerend voor de Kalahari zijn de met kameeldoornacacia’s begroeide, in oost-westrichting liggende, rood gekleurde, langgerekte duinen.

Met een lengte van 160 km, een gemiddelde diepte van 500 m en een breedte tot 27 km prijkt de Fish River Canyon in het Namibische woestijnlandschap na de Amerikaanse Grand Canyon en de Mexicaanse Copper Canyon op een verdiende derde plaats.

De in 1908 door de Duitsers ingestelde bufferzone van 300 bij 100 km zorgt er wellicht beter dan eender welk hek voor dat onbevoegden het diamantrijke kustgebied niet binnengaan. Mogelijkheid tot begeleide tocht in Kolmanskop, ooit het centrum van de diamantkoorts en vandaag een pittoresk verlaten en verzand spookmijndorpje dat heel fotogeniek is.

Midden in dit niemandsland staat plotseling een verkeersbord dat waarschuwt voor paarden. Geen grap, want op de bruine open vlakten van Aus leeft een kudde van wel 140 wilde paarden die zich wonderwel aan het desolate landschap wist aan te passen.

Helmeringhausen is een afgelegen nederzetting die ooit als boerderij werd gesticht door de Schutztruppe.

De Namib is ‘s werelds oudste woestijn. Dat planten en dieren veel tijd hebben gehad om zich aan de zware klimatologische omstandigheden aan te passen, valt duidelijk te merken. Met een oppervlakte van ruim 50.000 km² is dit het grootste wildreservaat van Afrika en het op drie na grootste ter wereld. Het bekendste deel van het park is echter de regio rond Sesriem waar u de woestijn vindt zoals in een prentenboek met gigantische duinenreeksen tot 385 meter hoog.

Te midden van deze duinen bevinden zich de belangrijkste trekpleisters: het als een reusachtig amfitheater ogende rode zandgebergte van Sossusvlei en de mysterieuze kleipan van Deadvlei met uit het zand omhoogstekende afgestorven bomen. Ook de 1 km lange en 30 m diepe Sesriem Canyon is vlakbij gelegen.

Ingeklemd tussen de duinen van de Namibwoestijn, de Atlantische Oceaan en een uitgestrekte lagune geniet het waterrijk natuurgebied van Walvis Bay internationale faam voor de grote concentratie waadvogels en flamingo’s. Tijdens een bootexcursie kunt u ook op zoek gaan naar dolfijnen en zeehonden.

Swakopmund, de Rivièra van Namibië, is Duitser dan Duits en wordt door de Namibiërs ook wel smalend het ’zuidelijkste Noordzeestrand ter wereld’ genoemd. Het aangename, Beiers aandoend, kustplaatsje geniet inderdaad van een heerlijk koel klimaat en vormt een welkome afwisseling met de hitte van het binnenland.

Het woeste landschap van het Skeleton Coast Park maakt een bijna dreigende indruk als de koude Benguelastroom zijn mistbanken het binnenland in stuurt. Op het strand liggen pelsrobben te zonnebaden en rennen spookkrabben met opgeheven scharen rond tussen de schelpen en het aangespoelde zeewier.

In het fascinerende Damaraland volgen de geologische en archeologische hoogtepunten elkaar in sneltempo op: Namibië’s hoogste berg, de typerende Spitzkoppe, de verbrande berg, een versteend woud, de monumentale Vingerklip, basaltzuilen en het grootste openluchtmuseum van Afrika met prehistorische rotsschilderingen van de San bij Twyfelfontein zijn stuk voor stuk in dit schitterende gebied gelegen.

Kaokaland is één van de laatste wildernissen van Afrika dankzij haar geografische ligging: in het westen wordt de streek begrensd door de onherbergzame Geraamtekust en in het oosten door een droge en diep geplooide bergketen. Zeer de moeite waard zijn een bezoek aan één van de laatste natuurvolken op aarde, de Himba, en het bewonderen van de grandioze ongerepte natuur en de zeldzame woestijnolifanten.

In het uitgestrekte droge noorden van Namibië ligt het Etosha National Park, één van de meest geliefde wildreservaten van zuidelijk Afrika. Het, 22.270 km² grote, nationaal park – waar zebra’s en springbokken de eindeloze horizon vullen en bedreigde zwarte neushoorns, leeuwen, olifanten en grote aantallen antilopen zich rond de waterpoelen verzamelen – biedt excellente safarimogelijkheden.

Etosha – dat ‘plaats van het droge water’ betekent – omsluit een 5.000 km² grote, vlakke, verdorde, zilverwitte zoutpan die afsteekt tegen de halfdroge savannegraslanden en doornstruiken. Enkel na een goed regenseizoen bevat de pan enkele dagen water; ruim voldoende om de groei van de blauwgroene lagen te stimuleren die duizenden flamingo’s aantrekken.

De oever van de Kavango is begroeid met dicht rietgras en papyrus, waardoor het traag stromende water bijna niet te zien is. In deze streek leven onder andere olifanten, gnoes, buffels en tal van antiloop- en vogelsoorten.

Omwille van de uitzonderlijke ligging van dit plateau, dat 400 m boven de omgeving uitsteekt, wordt hier een unieke flora en fauna aangetroffen.

Het Erongomassief is een prachtig gebied waar de ecosystemen van de woestijn, bergen en savanne samenkomen. De granieten rotsheuvels bieden adembenemende panorama’s en zijn uitermate geschikt voor wandel- en vogelliefhebbers.